divendres, 11 d’abril del 2008

European video road show boys.

Del 89 al 92 veraneé en un camping llamado Playa Brava de Pals. Bién, allí cada día hacían fiestas, conciertos... y un día a la semana, que sintiéndolo mucho no puedo recordar el día exacto, quiero decir que no sé si lo hacían los lunes o los jueves, aunque me suena que era los miércoles, pero no lo sé, y si me arriesgara a decir un día, pues seguramente mentiría... actuaban los European video road show. Eran 2 alemanes que pinchaban música disco de la época y luego tenían bailando a una gogo muy zorra con unas tetas impresionantes. Llevaban unas 10 teles gigantes en dónde pasaban imágenes estúpidas rallantes (de ahí lo de video) y echaban mucho humo. Eran unos auténticos hijos de puta. Marcaron mi niñez.

Por favor, si alguien sabe algo de ellos que se ponga en contacto conmigo a través de este blog. Gracias.

1 comentari:

Anònim ha dit...

1989 va ser un any de transició per a la música. Els Stone Roses editaren el seu àlbum debut homònim. Un disc ple de grans himnes que fusionaven la creixent i acabada de nèixer música dance amb el pop tradicional i més actual. Cançons com "I wanna be adored", "She bangs the drums" o "Bye bye Badman" posaren fí a una década de gran inspiració artística pel pop de Manchester i donàven pas al extasis i el house...

Quant als "European road show pollas", ni idea.